Ein litt velfortjent pause?

Hoho. Dette må ver det ein kalle bloggtørke. Mye har skjedd siden sist blogginnlegg. Tri år, to graviditeter, to jentungar og same mann og kåna. Eller gamlemor som min bedre halvdel like å kalla meg.

I år blir eg et år nærmare 30. Det e ingen alder. Men spørsmålet e om min mentale alder har passert 30 for lengst. Mulige tegn på dette:
- Eg tok med svigerfarmor på shopping. Fant sjøl ein nydelige bluse. På PM (Personlig Mote), svigerfarmors favorittbutikk. E an fresh eller gæmlisfresh?
- Eg e fortsatt ikkje gla i høg musikk. Og heller ikkje lyd fra mange plasser på ein gang.
- Eg e gla i ragger. Ikkje reggae altså. Fryse på føttene.
- Eg brukte frasen "Eg minnes..." i fullt alvor her om dagen.

Jaja, mental alder og fysisk alder. Godt min mann e gla i gamle damer. Helst øve 80.

I dag har eg blogga ein aen plass og. Men eg e kje klar for å legga ut link der ennå. Må venta litt.
Ha ein fin dag. Va visst litt rusten i blogging.

Sande (cupcakes og) Makroneri

Syndag eksperimenterte mi flotte svigerinne og eg med makroner og glasurer. Masse gla-karbo, og kos. Me likte best mocca-glasur på sjokolademakroner. Mmmmmmm. Det e kje lenge før det ble Sande Cupcakes og Makroneri. Cupcakes e mest med for at ikkje forkortelsen sko ble SM. Sende litt feil signaler.


(Ferdig resultat. Mmmmmmm)



(Mange forskjellige smaker. Og mange i frysen. Velkommen på makroner.)


Fred ut. Peace&Love.

Favoritt.

Me har fått bryllupsalbum i hus. Eller leilighets. Det e fint. Fine bilder fra ein fine dag.

Eg går og studere på mangt. Ka bilde som ska opp på veggen. Koss eg kan rydda og organisera ennå litt mer i leiligheten. At eg må kjøpa meg någen nye hortensiaer.

Sjøl om det å bu ilag innebere någen (les: ein heil del) diskusjonar, e det fint. Det e heldigvis ikkje någe svert alvorligt me diskutere. Og dessuten så e me enige om dei større og viktigare tingå. Som at me ikkje vil grava ner kjellar. Utsikten e te for å nytast.

Her e favorittane blant bildene som ska på veggen.






Ein fin vinterdag idag med lys i lyshuset mitt, og skimte det foglesky fuglahuset utfor. Favoritten har lagt ut mat, men foglane e kresne.




Fred, love og alt sånt.

Romjulkoz.

Marianne ligge og ser på Love Actually. Ole holde på med PC. Ole: "Pass på at du ikkje ligge sånn for lenge." Marianne: "Å?" Ole: "Du får sånn bekymringsfura i pannen."

Julahogst.

Det blei julatre-tur idag og. I lag med Odd og Oda. Og trenå me fant ligna betrakteligt mer på julatre enn det meg og Ole drog med oss heim den andre dagen. Kanskje me bler straffa for at me tjuvstarta på julahogsten. Neste år ska me jaffal venta med det te siste syndagen før jul. Som forresten e Oles siste tilskudd på regellistå.

Litt meir julastemning i heimen. Velbekomme.



(Utente adventslys. Dei e tent nå.)



(Ferigt pynta julatre. Eller julafåra.)



(Oda sage julatre. Flinke jenta.)



Julatre-gjengen. Med kakao, gløgg, pepperkaker og ikkje minst krem. God stemning.)

Dagens diskusjon.

Eller gårsdagens. Lagte Marianne for lite ris eller ei?
Marianne: Nei, eg fylte bare anvisingen på pakken. Kanskje me bør spisa mindre ris, enkelt og greit.
Ole: Den mengden ris du har lagt nå e så møje som, og legg merke te dette; DU trenge for å ble mette.
Marianne: Hmm.... Det va kanskje litt lite ris.
Ole: Eg vil laga ein ny regel. Me ska alltid ha tri porsjonar ris, fira ska ittestrebast.

Det sista e kje heilt sant. Eg trur kje han sa det. Men det konne godt vert. Eg hørre stadigt vekk frasen: "Eg vil laga ein ny regel". Det sista va om ka madvarer som ska ver i leilighets. Den forrige om ka tid gardinå på soverommet ska tas opp. Der e stadigt vekk et utvida regelverk i dette samlivet, stort sett lagd og utøvd av Ole. Eg gjer som eg alltid har gjort, tar det som det komme og leve i fred og fordraglighet.

Idag har me begge fri. Eg tror eg har fått viljen min, så me ska ut og hogga julafuru. Eller saga ner som Ole seie. Eg lure på koffår ikkje eg har ei motorsag og. Kanskje eg kan få den an kjypte på Finn.no ein veldigt seine lørdagskveld. Som me henta ein plass det va politi-razzia. Ånei, det va når an sko henta reservenygglane te Vectraen. Me har ikkje reservenygglar te Vetraen.

Det e førjulstid. Leiliheten e moderat julepynta. Svigermor har komt med julakaker, og pepperkakehuset e ferdigt pynta med eminent hjelp fra Oda og Jane Brit. Me ska te Flekkefjord i julahelgå. Satse på nysnø, julastemning og familiekos.


Ha ei velsigna jul.


















(Fin-fint. Nå bler kanskje jula-furu og pynta snart. Då bler det julastemning!)

Bedre tider.

Kanskje dette e bedre tider. Når eg og blogge. Og Marianne snart har levd i 25 år. Og eg 24. Det skjer rett etterpå. Følar eg burde sei det, sånn at eg ikkje hamnar heilt i skuggen av ho. Følar eg gjer det allereia. Med alle punktumma hennar.

Også kan eg skrive eit interiør-avsnitt. For eg har endeleg henta dei "nye" gyngestolane. Eg har arva dei av Gunda på Tunge. Pussa treverket og behandla det, og levert dei inn til omtrekking. Og viss du har skikkeleg flaks kjem Marianne til å leggje ut nytt bilete av dei. Ikkje for å leggje føringar.

Marianne meinte denne bloggen skulle vere ein fortsettelse av begge bloggane våre. Skal sant seiast driv eg ikkje med dei store stunta lenger. Må liksom prøve å vere liksom litt seriøs, no som eg er gift.

Ikkje det at eg har begynt på lavkarbo.

Men eg har slutta å gå i slike bukser.

Men meg og Kristian kan stappe gravemaskinskuffer i bagasjerommet på Vectraen.

No er eg heller med på sauesanking. Meg og ungane hadde det roleg på utskikksposten vår. Og sauene kom heim. Dei kan eg ta bilete av seinare ein gong eg er på låven til broderen.

Bloggpinnen går herved tilbake til Marianne.